Αν «ο σιωπών δοκεί συναινείν», πόσο μάλλον ο συγχαίρων αγαπητέ Κλέαρχε Περγαντά

από τον πολιτικό  μηχανικό  Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

 Μπαίνοντας επικεφαλής στο  ψηφοδέλτιο  του ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας  ενώ επιδεικτικά με απόφευγες από το 2007 ,είχες το θράσος να μου ζητήσεις να υποστηρίξω.  Έτσι λοιπόν μου έδωσες λαβή να επαναφέρω το επίμαχο ζήτημα .  Το 2001 ο τότε νομάρχης Νικ. Στάμος στέλεχος της Ν.Δ. προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό και  με το σύστημα δημοπράτησης ‘’μελέτη- κατασκευή’’ του Διοικητηρίου της Λιβαδειάς (*) Ευβοεύς ο ανάδοχος του έργου και ‘’ομογάλακτο’’ στέλεχος

Κατήγγειλα το συγκεκριμένο σύστημα δημοπράτησης  γιατί κατά το νόμο: «…αυτό …..εφαρμόζεται  στις περιπτώσεις έργων  που επιδέχονται  ειδικούς τρόπους κατασκευής ή μεθόδους  που καλύπτονται  από τεχνογνωσίες  ή άλλα κατοχυρωμένα δικαιώματα  ή στα έργα με ιδιομορφίες  ως προς τον τρόπο  και τις φάσεις κατασκευής  τους ….»

Σε ανάλογες περιπτώσεις  το είχαν καταγγείλει οι συλλογικοί  φορείς των μηχανικών ( ΤΕΕ ,ΣΑΔΑΣ ,ΠΕΔΜΕΔΕ,ΣΑΤΕ) για λόγους που δεν είναι του παρόντος

 Την 1.1.2003 όταν ξεκίνησες  παρά τα ανωτέρω γνωστά , συνέχισες την πεπατημένη, γι΄ αυτό και  συνέχισα να αρθρογραφώ . Τα ’’ΒΟΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ’’ μάλιστα από τότε μέχρι σήμερα στην προμετωπίδα σε προκαλούν ανελλιπώς να απαντήσεις αλλά ‘’…φωνή βοώντος εν τη ερήμω…’’

Εν όψει των περιφερειακών εκλογών κατά  τον απολογισμό έργου της 8ετούς νομαρχιακής σου θητείας (30.6.2010) λίγο πριν πας για περιφερειάρχης  Στερεάς ,χαρακτήρισες το έργο  ‘’ναυαρχίδα’’ της δράσης σου.

Απέδωσες  εύσημα στον Ν. Στάμο και αποσιώπησες  το ότι αμέσως μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού έγινε το σκάνδαλο της τροποποίησης της μελέτης θεμελίωσης, που ανέβασε το κόστος του έργου, πράγμα που έπρεπε πριν την δημοπράτηση και την κατάθεση της προσφοράς της σύμφωνα με το νόμο 1418/84  να είχε διαπιστώσει η ανάδοχος εργοληπτική επιχείρηση .

Μετά την  ‘’φιέστα’’ του απολογισμού  ,  διάβασα στην ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ’’ (1.7.2010) ότι  το έργο ήταν βραβευθείσα αρχιτεκτονική ιδέα από το 1987 του καθηγητή στο ΕΜΠ κ. Τάσου Μπίρη και σε κάτοψη ακολουθούσε την κοίτη του κοντινού ποταμιού της Ερκυνας

Μεταξύ 1995-96 επί νομάρχη Ιωάννη Σταμούλη καλώς τροποποιήθηκε η μελέτη λόγω αλλαγής του Αντισεισμικού Κανονισμού.

Στο περιοδικό ‘’ΚΤΙΡΙΟ’’ (τευχ 1/2010, σελ 65) το γραφείο Μπίρη  δημοσίευσε πολυσέλιδη αναφορά στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης με γραμμένους αναλυτικά τους συντελεστές (μελετητές- κατασκευαστές κλπ) του έργου, η μελέτη του οποίου έγινε το 1986 με τα δύο έργα να έχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των.

Ποια μελέτη εφαρμόστηκε , πότε εκδόθηκε η οικοδομική άδεια και ποιοί υπόγραψαν τις μελέτες , προχωρούσε για πολύ διάστημα η κατασκευή χωρίς οικοδομική άδεια ;

Επιφυλάσσομαι ως την πλήρη εφαρμογή κάποιων διατάξεων ΓΟΚ και Κτιριοδομικού Κανονισμού για Ειδικά Κτίρια ( φωτισμός και αερισμός ανεπαρκής-μικροί χώροι υγιεινής και W.C.-μικροί διάδρομοι).

 Κάποια μικρά μη λειτουργικά γραφεία τριγωνικού σχήματος θυμίζουν φυλακή που αν αυτή σου σκλαβώνει το σώμα, ο κακός χώρος δουλειάς σου σκλαβώνει την ψυχή.

Με κυκλικά παράθυρα διαμ=30 εκ περίπου, με κυκλικής διατομής υπερμεγέθη υποστυλώματα, οι χρήστες ( υπάλληλοι και πολίτες) ασφυκτιούν και εμποδίζονται στη κίνηση.   Σε αυτή την ‘’ποντικοφωλιά ’’ ακόμη και  ημέρα σε κάποια γραφεία είναι αναμμένα τα φώτα και θερμαντικά σώματα το χειμώνα . Γιατί δεν έγινε βιοκλιματικός σχεδιασμός όπως ειπώθηκε πού έγινε  στη Θεσσαλονίκη ;  Γιατί δεν έχει υπόγειο parking όπως παντού;  Κακό  έδαφος  άραγε είχε μόνο αυτή η περιοχή της Λιβαδειάς απ΄ όλη την Ελλάδα; που είναι το αμφιθέατρο;

Στο κάτω μέρος των εσωτερικών θυρών γιατί δεν μπήκε αμφίπλευρη προστατευτική επικάλυψη σε ύψος περίπου 0.40 μ. από ανοξείδωτο μεταλλικό φύλλο, όπως στη Χαλκίδα; Ποια η ποιότητα των πλακών επίστρωσης των εσωτερικών δαπέδων;

 Χλευάζουν  και απαξιώνουν τους συντελεστές του  έργου νομάρχες και μηχανικούς!!!!.

Προέκυψε άραγε δια χειρός διακεκριμένου ακαδημαϊκού δασκάλου τέτοια εσωτερική διαρρύθμιση ή αλλοιώθηκε καθοδόν ;

Ποιος θα μας πει γιατί ο κ. Στάμος αστόχησε όταν δήλωσε (Β.Ν. 14.4.2003) ότι θα το τελείωνε εγκαινιάζοντάς το κιόλας μέσα στη θητεία του και στον κ. Περγαντά χρειάσθηκαν άλλα 8 χρόνια ;   Με τι κόστος και το μισό ατελείωτο ;

Όσο αναγνωρίζω ότι κυρίως τα λάθη ξεκίνησαν πριν από σένα  , άλλο τόσο δεν κατανοώ  την σιωπή σου και τα εύσημα που απέδωσες.

" Όποιος σιωπά φαίνεται ότι συναινεί" ήταν η μετάφραση στην επικεφαλίδα του άρθρου μου από τον Συνταγματολόγο Αριστόβουλο Μάνεση κατά την τελευταία διάλεξη του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , λίγο πριν συλληφθεί το 1968 από το δικτατορικό καθεστώς.

Η δημόσια αρχιτεκτονική παρέμβαση ανασυνθέτει τον δημόσιο αστικό χώρο .Το κέλυφος της παρούσης  παραπέμπει σε κτίριο όπου ‘’οχυρώνεται ‘’ η εξουσία και στέλνει τη σκέψη μας σε μια σύγχρονη ‘’Βαστίλη’’.

Με την ‘’εξουσιαστική γοητεία’’ που εκπέμπει ,’’ θυματοποιεί ’’ τον πολίτη και παραλύει τα κοινωνικά του αντανακλαστικά.

Μπορεί η Λιβαδειά να ανοικοδομήθηκε κατά το Αθηναϊκό πρότυπο όπως όλες οι ελληνικές πόλεις , όμως το έργο αυτό με την ‘’μορφοπλαστική φλυαρία’’ του και τον ‘’εκτός κλίμακας’’ όγκο του αποπνέει μια ’’βλοσυρότητα’’ δυσανάλογη αυτής που μπορεί να ‘’απορροφήσει ’’ μια πόλη με 25000 κατοίκους.   Η εκτός κλίμακας συνθετική αυτή πρόταση διαταράσσει το αστικό τοπίο , γι αυτό δικαίως οι δημότες το λένε ’’Οχυρό του Ρούπελ’’  

  

*Μια ‘’Βαστίλη’’ στην ‘’καρδιά’’ της Λιβαδειάς : ‘’ΒΟΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ’’ (19.7.2010)