Τηλεκατάρτιση: Πάρτι με πολιτικές ευθύνες και όχι μόνον *

Αναρτήθηκε από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

Η κυβέρνηση μετά τις αποκαλύψεις για την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την χοντροκομμένη ιστορία
της επιδότησης των πληττόμενων από την υγειονομική κρίση επιστημόνων μέσω των περίφημων voucher για την αμφιβόλου ποιότητας και ύποπτη ως προς τα κίνητρα επιλογή της τηλεκατάρτισης και κάτω από τη γενική κατακραυγή τόσο των ίδιων των μηχανικών, γιατρών, δικηγόρων, οικονομολόγων κλπ, όσο όμως και της αντιπολίτευσης και του δημοσιογραφικού κόσμου, αναγκάστηκε να αποσύρει άρον άρον το μέτρο.

Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός, κληθείς από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να έρθει στη Βουλή και να δώσει εξηγήσεις, εκτίμησε προφανώς ότι η υπόθεση δεν μπορεί να υποστηριχθεί ούτε και να κρυφτεί, έστω και πίσω από την γνωστή επιθετική επικοινωνιακή τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση όταν θέλει να κρύψει κάτι και γι’ αυτό σάλπισε τακτική υποχώρηση.

Όμως η ιστορία δεν τελειώνει με την απόσυρση του μέτρου της τηλεκατάρτισης χιλιάδων επιστημόνων που βρέθηκαν χωρίς δουλειά λόγω lockdown. Υπάρχουν σκοτεινά σημεία της περίεργης αυτής υπόθεσης που πρέπει να αναζητηθούν και ευθύνες που πρέπει να διερευνηθούν και να αποδοθούν.

Γιατί η απόσυρση της τηλεκατάρτισης έγινε τώρα, κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων και όχι νωρίτερα; Είναι γεγονός ότι η απόσυρση δεν έγινε, όπως προσπαθεί τώρα να εμφανιστεί, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης η οποία ξέρει να ακούει και να διορθώνει τα λάθη της και άλλα τέτοια προπαγανδιστικά. Έγινε υπό το βάρος των αποκαλύψεων κρυφών πτυχών της υπόθεσης τα οποία εγείρουν ζητήματα ευθυνών.

Αν δεν υπήρχαν οι αποκαλύψεις για τις κρυφές πτυχές της υπόθεσης, η τηλεκατάρτιση δεν επρόκειτο να αποσυρθεί και οι υπουργοί της κυβέρνησης θα συνέχιζαν να την υποστηρίζουν ακόμη από τηλεοράσεων.

 Πρόκειται λοιπόν για μια σαφή πολιτική ήττα της κυβέρνησης, αλλά και για μια υπόθεση που γεννά υποψίες περαιτέρω ευθυνών, που σαφώς χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.

Γιατί χρειάζονται τηλεκατάρτιση οι επιστήμονες; Οι επιστήμονες είναι μια μεγάλη επαγγελματική ομάδα που λόγω ακριβώς της επιστημονικής εκπαίδευσης που έχουν λάβει για να πάρουν το πτυχίο τους και πολλοί και το μεταπτυχιακό τους, αλλά και λόγω της καθημερινής ενασχόλησής τους με τα επιστημονικά τους αντικείμενα, είναι οι τελευταίοι που θα χρειάζονταν τηλεκατάρτιση.

Αν υπάρχουν κάποιοι που πράγματι έχουν ανάγκη μιας τέτοιας υποστήριξης, αυτοί πρέπει να αναζητηθούν σε επαγγελματικές ομάδες χαμηλής εκπαίδευσης και χαμηλών προσόντων, όπως και σε ανέργους.

Κάποια άλλη ανάγκη λοιπόν πρέπει να ώθησε την κυβέρνηση στην επιλογή της τηλεκατάρτισης χιλιάδων επιστημόνων…

Γιατί η κυβέρνηση είπε ψέματα ότι δεν μπορεί να δώσει απευθείας χρήματα σε επιστήμονες; Υπάρχει και ένα ακόμη ύποπτο στοιχείο στη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή, που έχει να κάνει με το ψέμα της κυβέρνησης, ότι δήθεν δεν επιτρέπεται από τις Βρυξέλλες η πληρωμή απευθείας των δικαιούχων, αλλά πρέπει τάχα αυτή να γίνει μέσω εταιρειών κατάρτισης. Το ψευδές επιχείρημα κατέρρευσε λίγες μέρες πριν όταν η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσίασε την αλήθεια, ότι δηλαδή κατά παρέκκλιση και λόγω υγειονομικής κρίσης, τα χρήματα του ΕΣΠΑ μπορούν να καταβληθούν απευθείας στους δικαιούχους. Ποια ιδιοτέλεια λοιπόν ώθησε την κυβέρνηση να κρύψει την αλήθεια και να πει αυτό το χονδροειδές ψέμα;

Γιατί η κυβέρνηση δεν έδωσε εξ αρχής τα 800 Ευρώ στους επιστήμονες όπως έκανε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που πλήττονται από το lockdown;

Αφού λοιπόν οι επιστήμονες είναι μια επαγγελματική ομάδα που έχει τη μικρότερη ανάγκη σεμιναρίων κατάρτισης και αφού η επιδότηση των 800 Ευρώ μπορούσε να δοθεί και σε αυτούς, γιατί επελέγη η μέθοδος των voucher της τηλεκατάρτισης;

Το δημόσιο ζημίωσε 50 εκατομμύρια Ευρώ. Αν οι επιστήμονες εντάσσονταν στο γενικό μέτρο του επιδόματος των 800 Ευρώ, τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά και γι’ αυτούς, αλλά και για το δημόσιο. Αφού και οι επιστήμονες θα έπαιρναν περισσότερα, 800 αντί για 600 Ευρώ, αλλά και το δημόσιο θα κέρδιζε τελικά 50 από τα 190 εκατομμύρια που κόστισε συνολικά η τηλεκατάρτιση και τα οποία θα έμεναν αδιάθετα, προκειμένου να υποστηριχθούν και άλλες ομάδες εργαζομένων. Μήπως εδώ, εφόσον υπάρχει ζημιά του δημοσίου, υπάρχουν ευθύνες και πέραν των πολιτικών;

Μεταφορά κονδυλίων σε εταιρείες κατάρτισης και στις 7 εταιρείες που διαθέτουν τις πλατφόρμες. Είναι προφανές τώρα που έγιναν γνωστές όλες οι πτυχές της υπόθεσης, ότι όλη η ιστορία στήθηκε προκειμένου να μεταφερθούν 84 εκατομμύρια Ευρώ από το ΕΣΠΑ σε εταιρείες κατάρτισης και στις 7 εταιρείες που έχουν τις πλατφόρμες, για μια υπηρεσία που και δεν χρειάζονταν, αλλά και εκτελέστηκε πλημμελώς και με μεγάλη προχειρότητα, με όλα τα ευτράπελα που είδαν το φως της δημοσιότητας. Με δεδομένα τα όσα γράφτηκαν για υπόγειες σχέσεις των ιδιοκτητών αυτών των εταιρειών με πολιτικούς και κομματικούς παράγοντες της ΝΔ, εδώ πρέπει να χυθεί φως για το ποιοι τελικά ωφελήθηκαν από το φιάσκο της τηλεκατάρτισης και για το ποιοι φέρουν την ευθύνη.

Ζητήματα λογοκλοπής. Με δεδομένα τα… κορακίστικα και τις αρλούμπες της τηλεκατάρτισης που προφανώς προέρχονται από αυτόματη μετάφραση ξένων κειμένων, εδώ ενδεχομένως να υπάρχουν και ευθύνες λογοκλοπής, που πρέπει και αυτές να διερευνηθούν.

Πως αξιολογήθηκαν οι εταιρείες που επελέγησαν για την τηλεκατάρτιση; Όλες αυτές οι ασυναρτησίες που διδάσκονταν οι επιστήμονες από τις πλατφόρμες και οι οποίες χάρισαν το γέλιο σε εκατομμύρια Έλληνες όλον αυτόν τον καιρό, πως και από ποιους αξιολογήθηκαν και με ποια διαδικασία τελικά εγκρίθηκαν για χρηματοδότηση;

Γιατί η προθεσμία που δόθηκε για την εκδήλωση ενδιαφέροντος ήταν τόσο σύντομη; Και γιατί δεν συμμετείχαν τα πανεπιστήμια; Το ερώτημα γιατί δεν υπέβαλαν προτάσεις τα πανεπιστήμια, τα οποία είναι έτσι κι αλλιώς υψηλού επιπέδου και συνεπώς θα προσέφεραν πολύ καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες κατάρτισης, απαντάται από το γεγονός ότι η προθεσμία που δόθηκε για την υποβολή προτάσεων ήταν τόσο σύντομη, ώστε τα πανεπιστήμια να μην προλάβουν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον.

 Όπως και το γιατί επελέγησαν οι συγκεκριμένες 7 πλατφόρμες τηλεκατάρτισης, απαντάται από το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες τις είχαν ήδη έτοιμες και μπόρεσαν να ανταποκριθούν στο σύντομο διάστημα υποβολής. Κι εδώ μήπως εγείρονται ζητήματα ευθυνών και πέραν από τις πολιτικές;

·         Το άρθρο έγραψε  (23 Απρ. 2020) ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος , πολιτικός μηχανικός , καθηγητής  και πρ.πρύτανις ΑΠΘ, μέλος Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία»