Στη μνήμη του μεγάλου τέκνου της Θήβας Παντελή Πουλιόπουλου

          από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

Στις 6.6.1943 στον Νεζερό  κοντά στη Λάρισα, εκτελέστηκε ο Παντελής Πουλιόπουλος από ιταλικό  φασιστικό απόσπασμα , μαζί με άλλους 103 κρατούμενους στο στρατόπεδο της Λάρισας.   Οι περισσότεροι  ήταν κλεισμένοι  στο μπουντρούμι της Ακροναυπλίας από τη μεταξική δικτατορία, που τους παράδωσε  στους κατακτητές.

Γεννήθηκε στη Θήβα στις 10 .3. 1900, ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας της πόλης όπου τέλειωσε την βασική και μέση εκπαίδευση.   Σπούδασε στη Νομική  του Πανεπιστημίου Αθηνών  και ήταν  κάτοχος πολλών ξένων γλωσσών.  Πολέμησε στη Μικρά Ασία (1919-1922).
Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ (1924-1926) σε ηλικία  μόλις 24 χρόνων  . Ηγέτης του «Σπάρτακου», της ΟΚΔΕ και της ΕΟΚΔΕ.  Θεμελιωτής του επαναστατικού μαρξισμού ,  ο σημαντικότερος θεωρητικός του , ο  βασικότερος δημιουργός και ηγέτης του τροτσκιστικού κινήματος στη χώρα μας.      Η φωτεινή σκέψη του, ο στοχασμός του, τα οράματά του για τη μελλοντική αταξική κοινωνία, η ζωή του, το ήθος του και η καθημερινή αγωνιστική πράξη και δράση του, αποτελούσαν εξαιρετική περίπτωση  ολοκληρωμένου ανθρώπου, ανιδιοτελούς επαναστάτη αγωνιστή, μεγάλου διανοητή, εμφορούμενου από τα ιδανικά  της απελευθέρωσης του ανθρώπου από κάθε καταπίεση και σκλαβιά, υπόθεση στην οποία διέθεσε  άνευ όρων, σ΄ όλη  την διαδρομή της  σύντομης υποδειγματικής ζωής του,  όλη την ικμάδα του «είναι» του, όπως και όλες τις σπάνιες δυνατότητες του μυαλού του, της πολυγλωσσίας του και της πένας του .       Με βάση την οικονομία  προσδιόρισε  και ανέλυσε την φύση της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα στην Ακροναυπλία, αντιτάχθηκε  στα  επικρατούντα χαρακτηριστικά  της ΕΣΣΔ, διεκήρυξε την αναγκαιότητα της πολιτικής επανάστασης  στην σταλινική  γραφειοκρατία μεν , αλλά και την άνευ όρων υπεράσπισή της  απέναντι στον επερχόμενο από τον 3^ο Ράιχ  2^ο παγκόσμιο πόλεμο .

Σχεδόν παράλληλα ιδεολογικά και χρονικά με τον Λεων. Τρότσκι και χωρίς  επαφή  μαζί του λόγω φυλακής, προέβλεψε   ότι ο σταλινισμός θα κατέστρεφε τον μαρξισμό που από επιστημονική επαναστατική κοσμοθεωρία  θα μετεξελίσσονταν  «δόγμα». Ως προερχόμενο από τη «μεγάλη χώρα του Βορρά» επικράτησε μεν  διεθνώς αλλά τελικά το  μοντέλο αυτό    οδηγήθηκε  στην κατάρρευση

Παρά τη σύντομη ζωή του, έμελλε να βάλει, ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στην ιστορία της χώρας μας και να επηρεάσει αποφασιστικά την εξέλιξη και την πορεία του εργατικού επαναστατικού κινήματος.

Υπήρξε κατά γενική ομολογία φυσιογνωμία που ξεπερνούσε κατά πολύ τα δεδομένα των υλικών δυνατοτήτων της ελληνικής κοινωνίας, μορφή ικανή να συγκριθεί με τις μεγάλες ηγετικές φυσιογνωμίες  του διεθνούς εργατικού επαναστατικού κινήματος.

Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε την θεωρία που εκφράζει ο Παντελής Πουλιόπουλος και ο τροτσκισμός:

Υπερασπίζεται την ύπαρξη , την λειτουργία και την αναγνώριση  τάσεων με πλήρη δικαιώματα μέσα στις οργανώσεις και στο κίνημα γενικότερα, την σωστή εφαρμογή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, που σημαίνει συνδυασμό της δημοκρατίας και της πειθαρχίας που εκφράζεται συνοπτικά στη διατύπωση: «Πλήρης ελευθερία στη συζήτηση, πλήρης ενότητα στη δράση», σε πλήρη αντίθεση με το σταλινικό ολοκληρωτισμό και το γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό του.

Αλλά και ο θάνατος του υπήρξε παράδειγμα θυσίας.    Λίγο πριν την εκτέλεσή του αφόπλισε  ηθικά το απόσπασμα όταν  μίλησε  σε άπταιστα  ιταλικά για το φασισμό και τον πόλεμο, που δεν στρέφονται μόνο κατά των άλλων  λαών , αλλά και στον ίδιο τον ιταλικό .

Οι στρατιώτες του εκτελεστικού αποσπάσματος αρνήθηκαν να πυροβολήσουν, αλλά το έκαναν  οι  καραμπινιέροι με τα πολυβόλα .

 Ο επικεφαλής του αποσπάσματος αξιωματικός έγραψε τον επίλογο με το πιστόλι εξ επαφής στον κρόταφο του , που πέφτοντας αναφώνησε : «Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση! Ζήτω η 4^η Διεθνής!»

Έτσι τέλειωσε για πάντα μια ζωή αφιερωμένη στον αγώνα  για να μη κατρακυλήσει ξανά η ανθρωπότητα σε μια καινούργια βαρβαρότητα
Σήμερα οι ταγοί της δημοσιονομικής αρετής και πειθαρχίας ζητούν ανθρώπινες  εκατόμβες για να κατευνάσουν την οργή των θεών των αγορών, όπως οι ιερείς του δωδεκάθεου αξίωναν ανθρωποθυσίες για να εξευμενίσουν τον Δία.  

Σήμερα με όπλο  το χρέος   όχι  μόνο  οικονομικό μηχανισμό  αλλά κυρίως τεχνική διακυβέρνησης  και ελέγχου  των ατομικών  και συλλογικών  υποκειμένων , ελλοχεύει ο κίνδυνος .

Είναι απειλητικός , αδίστακτος ,ύπουλος  , υποδόριος  και για αυτό μεγαλύτερος,  κάτι που κάνει τον Πουλιόπουλο  επίκαιρο όσο ποτέ. 
Προ ετών  μετά  πρόταση της  τότε αριστερής πλειοψηφίας   του Δήμου Θηβαίων που  ψήφισαν όλοι, σε ένδειξη τιμής  στήθηκε η προτομή του έξω   από  το Συνεδριακό Κέντρο