Αναφορά στο ολοκαύτωμα του Διστόμου

                 από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

Από την πρώτη στιγμή της τριπλής Κατοχής ξεκινάει η Αντίσταση του λαού μας, που προοδευτικά γιγαντώνεται. Ο κατακτητής αναγκάζεται να διατηρεί στην Ελλάδα σε ρόλο φρουρού  τουλάχιστον 10 ετοιμοπόλεμες μεραρχίες της Βέρμαχτ. Οι δυνάμεις αυτές που του ήταν άκρως απαραίτητες για το μέτωπο φανερώνουν την μεγάλη συμβολή της Ελληνικής Αντίστασης στην νίκη.

Αλλά και το τίμημα της Αντίστασης αυτής ήταν πολύ μεγάλο. Το πλήρωσαν με το αίμα τους 70000 εκτελεσθέντες.

3 Ιουνίου 1941: οι πρώτες ωμότητες  , στον Κάνδανο Χανίων. Οι Γερμανοί ανατίναξαν με δυναμίτιδα όλα τα σπίτια του χωριού , απαγορεύοντας την ανοικοδόμηση

16 Αυγούστου 1943: τα ολοκαυτώματα Βιάννου και Ιεράπετρας .  Στην επαρχία Βιάννου  του Λασιθίου Κρήτης, εκτέλεσαν  451 κατοίκους
Στις 28 ,29, 30 Αυγούστου 1943  διαδοχικά  πυρπολούνται  η Δόμβραινα  και η ιστορική μονή Δομβού , τα Χώστια ( σημερινός Πρόδρομος) και  τέλος το Κακόσι ( σημερινή Θίσβη)

13 Δεκεμβρίου 1943:  Έχουμε το ολοκαύτωμα στα Καλάβρυτα. Εκτέλεσαν όλο τον  άρρενα  πληθυσμό από 14 χρονών και πάνω, συνολικά 1104 άτομα.

10 Ιουνίου 1944: ολοκαύτωμα στο Δίστομο . Οι Γερμανοί εκτέλεσαν 296 γυναικόπαιδα.. κ.ο.κ. (Μ. Γλέζος , Μαρτυρολόγιο στη «Μαύρη Βίβλο της Κατοχής», συλλογικό έργο , εκδ. Διογένης Π. Κουλουφάκου)

Οι Γερμανοί – γράφει ο Γ. Θεοτοκάς στο Ημερολόγιο του – είναι πολύ σκληροί, όμως νοιώθεις πως η σκληρότητα τους δεν προέρχεται από μίσος. Είναι ψυχρή, μηχανική, αποτέλεσμα της εφαρμογής επιστημονικού σχεδίου που αποβλέπει στην πραγματοποίηση ενός αντικειμενικού σκοπού στον οποίο πιστεύουν.

Πρέπει να υπογραμμιστεί – σημειώνει ο Χάγκεν Φλαίτσερ – ότι  τα «περισσότερα πληγέντα χωριά από τους Γερμανούς είχαν πραγματικά στενές επαφές με τους αντάρτες(…) . Υπήρχε συστηματική πληροφοριοδότηση από χαφιέδες , που υποδείκνυαν και κατασκόπευαν «ύποπτα» χωριά …..»(Hagen Fleischer, «Αντίποινα των Γερμανικών δυνάμεων Κατοχής (1941-44)».

Οι Γερμανοί με την «ψυχρή» λογική τους είχαν επιβάλει και μια λογιστική στο «αιτούμενο» αίμα της …»εξιλέωσης», τηρώντας με ακρίβεια τον ισολογισμό που είχαν ορίσει.

Στις 16-9-1941 – σύμφωνα με στοιχεία του Φλαίσερ- το Ανώτατο Αρχηγείο Βέρμαχτ εξέδωσε την γενική διαταγή να εκτελούνται κατά περίπτωση 50 η 100 κάτοικοι – με προτίμηση τους αντιστασιακούς  - για κάθε φόνο Γερμανού και 10 κάτοικοι για κάθε τραυματισμό Γερμανού στις κατεχόμενες χώρες.

Για τον φόνο ενός διερμηνέα λ.χ. που έγινε στην Αθήνα στις 25-2-1944 εκτελέστηκαν 50 κομμουνιστές. Για τους 5 βαριά τραυματισμένους και τους 4 νεκρούς – ανάμεσα τους ο διοικητής της 41^ης Μεραρχίας , υποστράτηγος Krech  - ήταν οι 200 κομμουνιστές της Πρωτομαγιάς στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Επί πλέον από τα Γερμανικά στρατεύματα εκτελέστηκαν επί τόπου στην οδό Μολάων προς Σπάρτη, όσοι άντρες βρέθηκαν έξω από τα χωρία .

Σύμφωνα με τον  Ιωάννη Σταμούλη τον έγκριτο Θηβαίο  νομικό νου που κατηύθυνε τις ενέργειες διεκδίκησης αποζημίωσης από γερμανικό κράτος για τη σφαγή του Διστόμου και πρόεδρο  της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Θυμάτων Ναζιστικής Κατοχής. «….όλες αυτές οι ενέργειες των ομαδικών εκτελέσεων , δεν συνιστούν μόνο εγκλήματα πολέμου αλλά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας….»

Επτά ολόκληρες δεκαετίες  περιμένει  την οφειλόμενη  πολεμική αποζημίωση  που ανέρχεται –αν δεν κάνω λάθος- σύμφωνα με απόφαση  του Αρείου Πάγου (Μάιος 1995) ,σε 56 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα +τους τόκους . Την απόφαση αυτή όχι μόνο εξακολουθεί να αγνοεί  η γερμανική κυβέρνηση αλλά  παράλληλα  μας  καταδυναστεύει με τη θηλιά  του χρέους και τη μέγγενη  των μνημονίων.