Μ.Σάββατο 19.4.2014 από ''ΕΛΕΥΘΡΟΤΥΠΙΑ''
Το Θείο Πάθος κορυφώνεται απόψε στην ακολουθία του Επιταφίου σαν αναπόσπαστο μέρος μιας πορείας που οδηγεί με βεβαιότητα στην Ανάσταση. Την οριστική κατάργηση του θανάτου και το θρίαμβο της ζωής.
Μεγάλη Παρασκευή και οι Ελληνες για τέταρτη χρονιά συνεχίζουν να ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, σηκώνοντας με όσες δυνάμεις έχουν απομείνει το σταυρό της επιβίωσης, σε μια χώρα που ακροβατεί και διολισθαίνει στα επικίνδυνα μονοπάτια του νεοφιλελευθερισμού, με ευθύνη των κυβερνώντων και της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος.
Τα τέσσερα αυτά χρόνια το 1/4 του πληθυσμού πετάχτηκε κυριολεκτικά στο κοινωνικό περιθώριο και χιλιάδες πολίτες μετατοπίστηκαν ξαφνικά από τη μεσαία τάξη στη μεγάλη κατηγορία των νεόπτωχων, που διαρκώς διογκώνεται, καθώς η οικονομική κρίση εξελίσσεται.
Χιλιάδες συμπατριώτες θα περάσουν δύσκολα το φετινό Πάσχα.
Πολλοί εξ αυτών βρίσκονται ήδη στην απελπισία που γεννά η φτώχεια, με σβησμένες τις ελπίδες για ανάκαμψη.
Απαισιόδοξοι από την επικαιρότητα που παράγουν οι πολιτικές εξελίξεις.
Οργισμένοι από ψευδή «success story». Χιλιάδες που έχασαν την πίστη για ζωή, που αισθάνονται πως για αυτούς η Μεγάλη Εβδομάδα δεν οδηγεί σε καμία Ανάσταση.
Να μη χαθεί η ελπίδα. Από κανέναν. Και αυτό ας εκληφθεί ως προσωπική ευθύνη του καθενός ξεχωριστά που ακόμη δεν έχει λυγίσει, σαν προσωπική υποχρέωση των δυνατών έναντι των αδυνάτων.
Και αν πολλοί γύρω μας πέφτουν, είναι καθήκον των υπολοίπων να τους δώσουν χέρι να πιαστούν, διότι δεν αντέχει η κοινωνία μας άλλες απώλειες.
Κανείς δεν περισσεύει.
Ολοι μαζί. Στην Ελλάδα των μνημονίων, η αλληλεγγύη είναι το όπλο που θα πρέπει να ανακαλέσουν οι Ελληνες διατηρώντας την κοινωνική συνεκτικότητα.
Κόντρα στα νεοφιλελεύθερα πρότυπα της ατομοκρατίας, του κοινωνικού αυτισμού και της αδιαφορίας, της ανθρωποφαγίας που επέβαλαν οι ξένοι δανειστές και οι εγχώριοι πρόθυμοι...
Επιστρέφοντας στις οικουμενικές μας αξίες που, σε όσους το ξεχνούν, ξεπήδησαν από αυτή τη φλούδα γης. Πάσχα των Ελλήνων.
Τώρα όσο ποτέ επιβάλλεται να ξανασυναντηθούμε στην παράδοση αυτού του τόπου, που δεν γνωρίζει αποκλεισμούς.
Να ξαναθυμηθούμε τους παλιούς στις πόλεις και τα χωριά, που τις άγιες μέρες σαν αυτές στο γιορτινό τραπέζι είχαν πάντοτε πιάτο για τον φτωχό και τον ξένο.
Να αναδείξουμε εμείς οι πολίτες εκ νέου την αξία της ανθρώπινης ζωής στο ύψος που της πρέπει, μια και οι κυβερνώντες την απαξιώνουν διαρκώς. Αδελφός υπ' αδελφού βασταζόμενος, οχυρό απόρθητο.
Καλή Ανάσταση.
Μεγάλη Παρασκευή και οι Ελληνες για τέταρτη χρονιά συνεχίζουν να ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, σηκώνοντας με όσες δυνάμεις έχουν απομείνει το σταυρό της επιβίωσης, σε μια χώρα που ακροβατεί και διολισθαίνει στα επικίνδυνα μονοπάτια του νεοφιλελευθερισμού, με ευθύνη των κυβερνώντων και της ανεπάρκειας του πολιτικού συστήματος.
Τα τέσσερα αυτά χρόνια το 1/4 του πληθυσμού πετάχτηκε κυριολεκτικά στο κοινωνικό περιθώριο και χιλιάδες πολίτες μετατοπίστηκαν ξαφνικά από τη μεσαία τάξη στη μεγάλη κατηγορία των νεόπτωχων, που διαρκώς διογκώνεται, καθώς η οικονομική κρίση εξελίσσεται.
Χιλιάδες συμπατριώτες θα περάσουν δύσκολα το φετινό Πάσχα.
Πολλοί εξ αυτών βρίσκονται ήδη στην απελπισία που γεννά η φτώχεια, με σβησμένες τις ελπίδες για ανάκαμψη.
Απαισιόδοξοι από την επικαιρότητα που παράγουν οι πολιτικές εξελίξεις.
Οργισμένοι από ψευδή «success story». Χιλιάδες που έχασαν την πίστη για ζωή, που αισθάνονται πως για αυτούς η Μεγάλη Εβδομάδα δεν οδηγεί σε καμία Ανάσταση.
Να μη χαθεί η ελπίδα. Από κανέναν. Και αυτό ας εκληφθεί ως προσωπική ευθύνη του καθενός ξεχωριστά που ακόμη δεν έχει λυγίσει, σαν προσωπική υποχρέωση των δυνατών έναντι των αδυνάτων.
Και αν πολλοί γύρω μας πέφτουν, είναι καθήκον των υπολοίπων να τους δώσουν χέρι να πιαστούν, διότι δεν αντέχει η κοινωνία μας άλλες απώλειες.
Κανείς δεν περισσεύει.
Ολοι μαζί. Στην Ελλάδα των μνημονίων, η αλληλεγγύη είναι το όπλο που θα πρέπει να ανακαλέσουν οι Ελληνες διατηρώντας την κοινωνική συνεκτικότητα.
Κόντρα στα νεοφιλελεύθερα πρότυπα της ατομοκρατίας, του κοινωνικού αυτισμού και της αδιαφορίας, της ανθρωποφαγίας που επέβαλαν οι ξένοι δανειστές και οι εγχώριοι πρόθυμοι...
Επιστρέφοντας στις οικουμενικές μας αξίες που, σε όσους το ξεχνούν, ξεπήδησαν από αυτή τη φλούδα γης. Πάσχα των Ελλήνων.
Τώρα όσο ποτέ επιβάλλεται να ξανασυναντηθούμε στην παράδοση αυτού του τόπου, που δεν γνωρίζει αποκλεισμούς.
Να ξαναθυμηθούμε τους παλιούς στις πόλεις και τα χωριά, που τις άγιες μέρες σαν αυτές στο γιορτινό τραπέζι είχαν πάντοτε πιάτο για τον φτωχό και τον ξένο.
Να αναδείξουμε εμείς οι πολίτες εκ νέου την αξία της ανθρώπινης ζωής στο ύψος που της πρέπει, μια και οι κυβερνώντες την απαξιώνουν διαρκώς. Αδελφός υπ' αδελφού βασταζόμενος, οχυρό απόρθητο.
Καλή Ανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου