Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

ταν τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Μια Γεωμυθολογική προσέγγιση». - Αλίαρτος14.6.2013.

Παρέμβαση απο τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

Όλοι θα θέλετε να ρωτήσετε πως από το τότε τεχνολογικό θαύμα  των Μινυών  στην Κωπαΐδα  φθάσαμε σήμερα  σ΄ αυτό το έκτρωμα ; είναι κάτι που πρέπει να αναλυθεί εκτενώς  αλλά όχι  τώρα.
Αν και έμαθα  Εδαφομηχανική  και Υδραυλική ,δεν  θα αφιερώσω  τον λίγο χρόνο που έχω στο μεγάλο αυτό έργο . Ως τακτικός ακροατής των διαλέξεων νομίζω ότι τώρα  που κλείνει  ο  πρώτος καλοσχεδιασμένος κύκλος, είναι ο κατάλληλος  τόπος και χρόνος  να κάνω μερικές  εποικοδομητικές παρατηρήσεις  για την μέχρι σήμερα πορεία και  για την περαιτέρω , κάποιες προτάσεις και  να συντονιστώ  στα έντονα  μυθολογικά  ερεθίσματα που δεχτήκαμε  απόψε από τον κ. Μαριολάκο
Κύριε καθηγητά πρέπει να είσθε ευτυχής, γιατί σε σας  έλαχε να γράψετε τον επίλογο  μιας αξιέπαινης και σημαντικής  προσπάθειας  στο χώρο της Βοιωτίας πού οφείλεται  στην αγαστή και ειλικρινή συνεργασία  των δύο   φίλων μου πρωτεργατών, του Δημάρχου Γιώργου Ντασιώτη και του προέδρου της Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών Νικολάου Κόλλια    Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω τον Οδυσσέα  τον Καρβούνη με τον στιβαρό, επίκαιρο και μεστό λόγο του στις προσφωνήσεις του.     Ούτε να ξεχάσω τη συμβολή, την επιμέλεια, τη  μεθοδικότητα  στην οργάνωση που έδειξαν  οι  δύο   ακούραστες κυρίες Κωνσταντέλου και Χατζή
Ακούσαμε  από τον κ.Μαριολάκο για τους Μινύες.  Ξεφυλλίζοντας όλως τυχαία τους 4 τόμους της Ελληνικής Μυθολογίας του καθηγητή   του ΑΠΘ Ιω. Κακριδή που είχε βάλει πολύ πρόσφατα το ‘’ΒΗΜΑ’’ της Κυριακής, είδα ότι οι Μινύες ήταν παιδιά του Μινύα , που ήταν καρπός  απ το ζευγάρωμα του Ποσειδώνα με μια από τις κόρες του Αίολου.  Διαβάζοντας περισσότερο είδα ότι όλοι οι σημαντικοί μύθοι  έχουν  βοιωτική εδαφική αναφορά και ιδιαίτερα Θηβαϊκή.   Πολύ σωστά λοιπόν η αρχαιολόγος  κ. Εύη Τουλούπα είπε ότι:  ‘’…η Θήβα όλη είναι ένα ανάκτορο το μεγαλύτερο του κόσμου  …….’’ 
Μιλήσατε  κ. Μαριολάκο για την φαντασία και φέρατε κάποια παραδείγματα.   Πράγματι έλειψε από την εξουσία η φαντασία, αυτή η   ‘’καύσιμη ύλη’’ της προόδου και κατά τον Αϊνστάιν  σημαντικότερη από την γνώση.   Το σύνολο  της   ηγεσίας  δεν αξιοποίησε  όλο αυτό το πλούσιο  αρχαιολογικό κοίτασμα , δεν χάραξε μακρόπνοη πολιτική, δεν το ανέδειξε σε ‘’βαριά βιομηχανία’’, δεν το έκανε  μοχλό περιφερειακής ανάπτυξης.   Στη συνέχεια οι μύθοι αυτοί ήταν  η άφθονη πρώτη ύλη για να γράψουν οι μεγάλοι δραματικοί ποιητές της αρχαιότητας τις τραγωδίες.    Οι παρακάτω τρείς είναι αυτές πού με έχουν εντυπωσιάσει απ όσες έχω διαβάσει ή δει και θα μου επιτρέψετε επιγραμματικά να θυμίσω:  7 επί θηβαις  Όπου ο αγώνας για τη κατάληψη του θρόνου οδήγησε  τους αδελφούς( το αμυνόμενο Ετεοκλή και τον επιτιθέμενο Πολυνείκη ) να αλληλοσκοτωθούν στις Κρηναίες πύλες  της τότε επτάπυλης Θήβας . Επαληθεύεται  πλήρως σήμερα  ο αμερικανός τ. υπουργός  εξωτερικών   Χένρυ Κίσινγκερ,  όταν λέει   ότι….  η εξουσία είναι το υπέρτατο αφροδισιακό…..
Αντιγόνη  πρότυπο αφοσιωμένης κόρης και αδελφής αλλά και σύμβολο αντίστασης κατά της εξουσίας, για την οποία λέει ο Χέγκελ λέει ότι ’’……είναι από τα τελειότερα δράματα της ελληνικής λογοτεχνίας….’’
Οιδίπους Τύραννος   ένα  ύψιστο μάθημα ηγεσίας , όπου ο ηγέτης προτιμά να αυτοτυφλωθεί και να αυτοεξορισθεί στον Κολωνό για σωθεί η πόλη του, να απαγχονιστεί η Ιοκάστη μέσα στο ανάκτορο , ενώ θα μπορούσε να αποκεφαλίσει το μάντη Τειρεσία και να πάρει το χρησμό  μαζί του.
Απόψε ο κ. Μαριολάκος  αναφέρθηκε στον Θηβαίο   μυθικό  ήρωα με παγκόσμια ακτινοβολία  Ηρακλή   που ο  μύθος  του ήταν πηγή τραγωδιών *
Ο  συνεργάτης του Μαριολάκου, Γεωλόγος-Παλαιοντολόγος κ. Καρράς στην ευσύνοπτη  παρέμβασή του αναφέρθηκε γενικά  στο μύθο.    Αναλυτικά αυτά   ( Η έννοια του ελληνικού μύθου . Οι ιδιοτυπίες του ελληνικού μύθου Η ανάλυση του μύθου   Η  ερμηνεία των μύθων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα )  αναφέρονται    στον  1ο τόμο της ελληνικής μυθολογίας  .  
Τελειώνοντας υπογραμμίζω ότι  η προσπάθεια σας  που ξεκινήσατε τον περασμένο Οκτώβρη ήδη ενηλικιώθηκε  . Απόψε γράψατε το τέλος μιας ευοίωνης αρχής, που  μπορείτε να τον κάνετε θεσμό.
Αν και λίγο δύσκολη για έξω από το λεκανοπέδιο , προτείνω  να προβληματιστείτε  από το Σεπτέμβριο για  μια άλλη αρχή,  με όχι αποσπασματικές  ομιλίες ,  αλλά θεματικές και σε πυκνότερα χρονικά διαστήματα Το είχαμε  κάνει στα Βάγια όπου λειτούργησε για πρώτη  φορά στη Βοιωτία όσο ήμουν κοινοτάρχης Ανοικτό Πανεπιστήμιο.      Στο νέο κύκλο που θα ξεκινήσετε είμαι έτοιμος να βοηθήσω  .  Κλείνοντας  σας απευθύνω  το   λατινικό Ολυμπιακό σύνθημα «Citius, Altius, Fortius» δηλαδή  «ταχύτερα, ψηλότερα, δυνατότερα»  και να ευχηθώ σ΄ όλες/ους καλό καλοκαίρι
---------------------------------------------------------------------
* Του Σοφοκλή: Τραχίνιες  (αναφέρει τις δύο τελευταίες επιθυμίες του Ηρακλή) Του Ευριπίδη :      Άλκηστις  ( η υπέρτατη θυσία στο βωμό του έρωτα). Ηρακλείδες  ( … ο,τι απομένει μέσα στην αβεβαιότητα της ζωής είναι η αξία που
έχει ο αγώνας του  ανθρώπου όσο ζει  και η υστεροφημία του όταν πεθάνει…) και Ηρακλής Μαινόμενος ( η  αυτοκτονία είναι για τους πολύ δειλούς).
Ο Ρομπέρτο Μπενίνι  λέει    ότι «Ξαναδιαβάζοντας τους 12 άθλους του Ηρακλή στάθηκα  σε ένα από αυτούς , ‘όπου καθαρίζει την κόπρο του Αυγεία. Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στους νέους ότι για να γίνει κανείς ήρωας ή καλλιτέχνης, πρέπει να δουλέψει, να καθαρίσει (ακόμη και) περιττώματα ζώων . Έτσι μας είχαν διδάξει για μια ακόμη φορά οι Ελληνες»: Αυτά  από την ’’ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΤΑ ΜΥΘΩΝ’’-Γ. Κατσιμπάρδη- Εκδ Λιβάνη τ. Α΄(σελ.123-142) & τ. Β΄ (σελ.132-147)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου