Επιμνημόσυνη αναφορά στον καθηγητή του ΕΜΠ Παναγιώτη Θ. Τσαραμπάρη

 

από τον Θεόδωρο Παπαϊωάννου Πολιτικό  Μηχανικό ΕΜΠ

 Σε σένα Παναγιώτη στην οικογένεια σου και στις συμπολίτισσες και στους συνδημότες μας που ήρθαν στην εκκλησία και παράλληλα τιμούν τη μνήμη σου δηλώνω ότι θα είμαι σύντομος αλλά και περιεκτικός .  Αλλά  δεν θα είμαι σύντομος όπως ήταν και επίγεια ζωή σου, ούτε γιατί  από τον θάνατο σου πέρασαν έξι (6)  μήνες και ίσως θεωρηθεί ότι επέδρασε ο λεγόμενος πανδαμάτωρ χρόνος  ,που δαμάζει δηλαδή τα πάντα .   Που φέρνει τη λήθη, που καταπραΰνει τον πόνο ,που επουλώνει τραύματα, που εξομαλύνει αντιπαλότητες, που ξεθυμαίνει  μίση, που εκτονώνει  εχθρότητες .   Οι άνθρωποι μπορεί να φεύγουν αλλά είναι ανάμεσα μας αφού βρίσκονται στη σκέψη μας και μέσα στη καρδιά μας

Θα είμαι σύντομος γιατί στην εξόδιο ακολουθία σου που έλειψα  γιατί δύσκολα μαθαίνω γεγονότα μετα την απουσία της αδελφής μου , έμαθα ότι πλειάδα  συναδέλφων σου από το ΕΜΠ  μίλησαν για σένα  και το έργο σου.

Μεταξύ των προεξείχε ο  ομότιμος καθηγητής και μέντορας σου Νίκος Θεοδώρου με ρίζες από εδώ αφού είναι γιος του αείμνηστου διαπρεπούς δικηγόρου Αθηνών  Ιωάννη Θεοδώρου.  Στο ΕΜΠ στο τμήμα Χημικών Μηχανικών υπάρχει και άλλος καθηγητής  ο Δώρος Θεοδώρου ,πρώτος σου  εξάδελφος  Λουκία. Το είπα καλά ;  Έμαθα ότι οι  επικήδειοι ήταν  περισσότερο τεχνοκρατικοί , «αποστειρωμένοι», αφού  ειπωθήκαν από  ακαδημαϊκούς

Εγώ όμως σαν μηχανικός της πράξης θα μιλήσω πρακτικά και θα σαν άνθρωπος ζυμωμένος με την τοπική κοινωνία  θα δώσω περιεχόμενο τοπικό και κοινωνικό. Μεγάλωσες με αρχές κοινωνικοκεντρικές, ανθρωποκεντρικές, χριστιανοκεντρικές , εργασιοκεντρικές.    Ο πατέρας σου παλιά υπήρξε ως εργοδηγός σε μια μεγάλη Τεχνική Εταιρεία.  Επι μια 10ετία στο μαγαζί του Λεωνίδα μιλούσαμε  για τρόπους και μεθόδους  κατασκευής  και δεν με άφησε ποτέ να πληρώσω τον καφέ…..

 Άριστος  μαθητής από το δημοτικό ως το Λύκειο ήταν επόμενο να σου ανοίξει η πόρτα του υψηλοβάθμιου τμήματος των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών &Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ( ΗΜΜΗΥ) της Πολυτεχνικής Σχολής του  Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.  Αποφοίτησες με άριστα  και μετα σου άνοιξε η επόμενη πόρτα  της ακαδημαϊκής καριέρας και σταδιοδρομίας

Θα μπορούσες άνετα να αναρριχηθείς επιστημονικά στο γνώριμό σου περιβάλλον  και με αυτό ως εφαλτήριο να καταξιωθείς κοινωνικά μέσα στο περιβάλλον   της Ξάνθης   που είναι σημαντική ελληνική πόλη.

Προτίμησες όμως να το ρισκάρεις ερχόμενος πλησιέστερα στα Βάγια  και χωρίς σοκ και δέος  να κτυπήσεις την πόρτα  ενός από τα κορυφαία διεθνώς επιστημονικά ιδρύματα του ΕΜΠ.  Εκεί το 2004 έκανες  το διδακτορικό σου με θέμα:  « Μη γραμμικά φαινόμενα σε μονωτήρες των 20 KV λόγω ξένων επικαθήσεων υπό εναλλασσόμενη τάση καταπόνησης»

Κατέρριψες έτσι   μια πραγματικότητα και ένα μύθο:  Η πραγματικότητα είναι ότι έσπασες το φράγμα που αποκλείει διπλωματούχους περιφερειακών εκπαιδευτικών  ιδρυμάτων  να διεκδικήσουν  και να κατακτήσουν  ακαδημαϊκούς θώκους σε κεντρικά και να υπερφαλαγγίσουν  επιστήμονες  που αποφοίτησαν από αυτά. Τα λεγόμενα  κεντρικά  θεωρούνται   περίκλειστοι αυτοπεριφρουρούμενοι , αυτοτροφοδοτούμενοι , αυτοπαραγόμενοι που δύσκολα δέχονται  νέα μέλη Θα έλεγα απλά  ότι αποτελούν μια  «κλειστή λέσχη »  Ο μύθος που διέψευσες  λέει ότι  τα περιφερειακά και περισσότερο τα ακριτικά  όπως της Θράκης, είναι 2^ης  κατηγορίας  και οι επιστήμονες που αποφοιτούν από αυτά υποδεέστεροι  . Με αυτό το έωλο πρόσχημα  τα υποστελεχώνουν , τα υποχρηματοδοτούν ,τα  υποεξοπλίζουν , τα υπονομεύουν  ώστε να καταρρεύσουν και τη θέση τους να  πάρει η για τα γεμάτα πορτοφόλια,  τριτοβάθμια ιδιωτική πανεπιστημιακή εκπαίδευση Η αδίστακτη νεοφιλελεύθερη αγορά με την ασυδοσία της , για να τον κορεσμό της λαιμαργίας της ,ως προϋπόθεση επιβίωσής της ψάχνει διαρκώς  νέα πεδία κερδοφορίας με πρώτα  την Παιδεία ,την Υγεία , την Ενέργεια , το Νερό ,το Περιβάλλον.

Συναντηθήκαμε λίγες  Κυριακές - όλες- εδώ στα Βάγια ερχόμενοι εσύ από την Αθήνα και εγώ από τη Θήβα.     Διεπίστωσα την ευστροφία σου , τα γρήγορα αντανακλαστικά σου , το      κάθε φορά μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον τόπο μας  ,τις γενικότερες εξελίξεις, τις διακυμάνσεις,  ,ταλαντώσεις, ,τις τροπές στην  κοινων.  Η καθημερινή τριβή και η συνεχής ώσμωση με το ανήσυχο, προοδευτικό ,παλλόμενο ,ενίοτε και ανατρεπτικό περιβάλλον του ΕΜΠ σε είχε επηρεάσει  όπως διεπίστωσα το Πάσχα  στην τελευταία μας συνάντηση, οπου με συλλυπήθηκες για το θάνατο της αδελφής μου.

Δράττομαι της ευκαιρίας να  κλείσω με αυτό που τελείωσε  ο αγαπητός μου φίλος πατέρας Πολύκαρπος:   Βρισκόμαστε 15 ημέρες ακριβώς πριν τα Χριστούγεννα , που την παραμονή όλες και όλοι σε μικρή ηλικία  είπαμε στα κάλαντα «..άστρο λαμπρό τους οδηγεί….»  Προτρέπω  λοιπόν  για  τις νέες και τους νέους του τόπου μας, η επιμονή , η θέλησή σου, ο αγώνας σου να γίνει παράδειγμα ,  να φωτίσει τα βήματα τους ,  να γίνεις το λαμπρό αστέρι που θα οδηγήσει στην κατάληψη της επιστημονικής κορυφής    Αναφέρομαι στα παιδιά εκείνα του τόπου μας, για την επιτυχία των οποίων στα ΑΕΙ & ΤΕΙ περί τα τέλη κάθε Σεπτεμβρίου   κάθε χρόνου ο π. Πολύκαρπος , οργανώνει μια σεμνή εκδήλωση.  Ταυτόχρονα όμως δείχνει  σε όσες /ους αστόχησαν  ,ότι   για την επιτυχία στη ζωή δεν είναι μονόδρομος  το πανεπιστήμιο  ,αλλά υπάρχει εναλλακτικός δρόμος

Παναγιώτη ήδη βρίσκεσαι στον δρόμο προς την αιωνιότητα  με την βεβαιότητα  ότι προσέφερες λίγα απ’ τα πολλά  που μπορούσες …….

 Λυπάμαι όποτε πεθαίνει κάποιος με ταλέντο, καλοσύνη και χαρίσματα , γιατί η γη τον  χρειάζεται περισσότερο απ' ό,τι ο ουρανός και αυτό ισχύει για σένα

Συλλυπητήρια  ειλικρινά και από βάθους   στην οικογένειά σου που πρέπει να είναι υπερήφανη και σας εύχομαι υγεία και προκοπή

Σε σκέπασαν όπως το στάρι με  μερικές φτυαριές χώμα  από τον γενέθλιο τόπο  . Δεν θα είναι  όμως εκεί ο τάφος σου αλλά  οι  καρδιές των ζωντανών.            11.12.2022