KADMOS
EMAIL : KADMOS25@GMAIL.COM
Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου 2021
Πέμπτη, 24 Δεκεμβρίου 2020
Σάββατο, 19 Δεκεμβρίου 2020
Σημείο καμπής στα δημοτικά ζητήματα του Δήμου Θηβαίων , η ομόφωνη απόφαση της αντιπολίτευσης;
από τον πολιτικό μηχανικό ΕΜΠ Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου**
Καθυστερημένα και
τυχαία διάβασα ανακοίνωση κάποιας επιχείρησης υπό την επωνυμία «ΚΑΔΜΕΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ» Α.Ε.Ε που στήνει
αιολικά πάρκα στην περιοχή μας.
Αποφάσισα να γράψω γιατί με εντυπωσίασαν δύο λόγοι:
1ον η
άγαρμπη επιθετικότητα απέναντι στην συνολική
αντιπολίτευση του Δήμου Θηβαίων που αριθμεί 18 συμβούλους έναντι 13 της
συμπολίτευσης
και 2ον η απόδοση τιμών και
ευχαριστιών στον περιφερειάρχη Φάνη Σπανό για την συμβολή του
Ταυτόχρονα εμμέσως
εξήρε τον δήμαρχο Θηβαίων που
παρέστη ( εκ περισσού κατά την άποψή μου
) στην συνεδρίαση της οικονομικής
επιτροπής της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (ΠΣΤΕ) κατά τη λήψη της απόφασης ,όπου προηγουμένως είχε απορριφθεί η απόφαση του δήμου. Προφανώς με την παρουσία του επέμεινε στην άποψη της παράταξης του και τη δική του μαζί κάτι μη κολάσιμο ποινικά
.
Παρεμπιπτόντως σας γνωρίζω κάποια απόφαση του δημοτικό συμβούλιο της Νέας Φιλαδέλφειας με πρόταση και ψήφους της αντιπολίτευσης που υιοθέτησε ο δήμαρχος και αξίζει να διαβάσετε (1),
«….. προ ολίγων ημερών,
....... - παρά την αντίθεση της δημοτικής αρχής - προχωρά σε μείωση δημοτικών
τελών …….. η σημασία της …. απόφασης ξεπερνάει τα όρια του δήμου. Κι αυτό γιατί
είναι πιθανότατα η πρώτη φορά σε πανελλαδικό επίπεδο που η αντιπολίτευση
αξιοποιεί με επιτυχία σχετικές δυνατότητες του «Κλεισθένη» και το δημοτικό
συμβούλιο υπερψηφίζει την εισήγησή της σε ένα τόσο σημαντικό οικονομικό ζήτημα
όπως αυτό της επιβολής τελών…..»
Με την επιθετική στάση
της η Α.Ε.Ε «ΚΑΔΜΕΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ» απέναντι
στην συνολική αντιπολίτευση ήθελε να ανατρέψει ή
τουλάχιστον να μετριάσει τους ισχυρισμούς της και να την απαξιώσει γιατί
γνωμάτευσε αρνητικά στην εγκατάσταση
αιολικού πάρκου στην κοιλάδα των Μουσών , στην οποία ήταν επίσης αρνητική και η
γνωμάτευση του Δήμου Αλιάρτου -
Θεσπιέων.
Εξ αρχής υπογραμμίζω
ότι δεν εμφορούμαι από « αντιαιολισμό»,
ανακατεμένο πολλές φορές με το γνωστό Σύνδρομο NIMBY (Not Ιn Μy Βack
Υard, ελληνιστί «όχι στην πίσω αυλή μου») ,
αλλά ούτε και με την χύδην αποδοχή της άναρχης αιολικής βιομηχανίας
Επιθυμώ απλά το κράτος
να θεσμοθετήσει και να χωροθετήσει συγκεκριμένες περιοχές σε συνεννόηση με τις
τοπικές αρχές και κοινωνίες, ώστε να γνωρίζουμε πού θα εγκαθίστανται και όχι
αυτό το σημερινό μπάχαλο που καθένας τοποθετεί όπου θέλει ανεμογεννήτριες.
Η κυβέρνηση με «ante portas» τη
κλιματική αλλαγή , προχωρεί άτακτα και ακάθεκτα στην εγκατάσταση βιομηχανικών
αιολικών πάρκων (ανεμογεννητριών) χωρίς ολοκληρωμένη ενεργειακή
στρατηγική επάνω στις πραγματικές ενεργειακές ανάγκες και σε έναν ορθολογικό
χωροταξικό σχεδιασμό, στην προστασία των ιδιαίτερων ταυτοτικών χαρακτηριστικών
, στην οικονομική, περιβαλλοντική και
πολιτισμική πραγματικότητα των δήμων, όπως εδώ με την κοιλάδα των Μουσών (στην πρώτη εικόνα φαίνονται οι Ελικωνιάδες Μούσες) .
Οι συνεχείς
αποσπασματικές, ανορθολογικές και μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις που έγιναν ή γίνονται, αγνοούν ή και καταστρατηγούν
αποφάσεις δημοτικών & περιφερειακών συμβουλίων, χωρίς οποιαδήποτε
προηγούμενη διαβούλευση με τους με φορείς και δημότες , εξαναγκάζοντας τις
τοπικές κοινωνίες να συναινέσουν ή και να συμμορφωθούν σε επιλογές με βαρύ
οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και περιβαλλοντικό κόστος.
Για να αρθεί το
σημερινό αδιέξοδο, είναι αναγκαίο να καλλιεργηθεί ένα γόνιμο έδαφος
εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ δήμων, περιφερειών και κεντρικής διοίκησης,
ώστε σε περιβάλλον διαφάνειας και δημοκρατίας να αναζητηθούν αξιόπιστες και
τεκμηριωμένες προτάσεις.
Τέλος, απαιτείται η
εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού που θα συγκροτήσει μια
δομημένη και ολοκληρωμένη εθνική ενεργειακή στρατηγική, σε συνεργασία με τους
δήμους της χώρας, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά ιστορικά, πολιτισμικά και
αισθητικά χαρακτηριστικά , τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών τους και το
ισοζύγιο μεταξύ μικρού ενεργειακού οφέλους και μεγάλης περιβαλλοντικής
καταστροφής.
Οι δημοτικοί και
περιφερειακοί συνδυασμοί στο πρόγραμμα
των, το περιβάλλον αποτελούσε ένα « εξωραϊσμένο » συμπίλημα από αναμασημένα φληναφήματα.
Ενώ στήνονταν
ανεμογεννήτριες , δεν τέθηκαν διλήμματα περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη
λειτουργία των ώστε να απαντήσει το εκλογικό σώμα
Η όποια άποψη
διατυπώνεται εκ των υστέρων από αυτά τα στελέχη
είναι προσωπική. Με άλλα λόγια δεν έχουν το τεκμήριο της πολιτικής και θεσμικής αντιπροσώπευσης της κοινωνίας των πολιτών. Οι
δημότες συνεπώς θα πρέπει να αποφανθεί με
δημοψήφισμα
Αν ως κάποιο βαθμό,
αλλά όχι ολοκληρωτικά , η αντιπολίτευση μπορεί να ισχυριστεί ότι
ευθυγραμμίστηκε με το αρνητικό σήμα που
εξέπεμψαν πρόσφατα τρεις συγκεντρώσεις γι’ αυτό το ζήτημα, η δημοτική
συμπολίτευση τι θα είχε να αντιπαραθέσει χωρίς να μηρυκάζει τα όσα είπε ο «ΚΑΔΜΕΙΟΣ
ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε.Ε» ;
Ο δήμαρχος υπό
κατάλληλες συνθήκες θα μπορούσε να «παίξει» με αξιώσεις στην κεντρική πολιτική
σκηνή, δεδομένης της εκκωφαντικής
πολιτικής λειψανδρίας της παράταξης του.
Γι’ αυτό πρέπει να μη
βλέπει τον «κοντινό ορίζοντα» της υπεραντιπροσώπευσης εξατομικευμένων διευθετήσεων αφενός και της
υποαντιπροσώπευσης φορέων και κινήσεων πολιτών, με την αντιπολίτευση να
επαγρυπνεί και να προτείνει…..
Να δει την «μεγάλη
εικόνα» της που κάποια συστατικά της
μέρη κατά την άποψή μου μπορεί να είναι:
■ Η ενεργειακή αναβάθμιση
όλων ανεξαιρέτως των
δημοτικών κτιρίων και η κάλυψη
όλων των δημοτικών ενεργειακών με ΑΠΕ.
■ Η δημιουργία μεγάλης Δημοτικής
Ενεργειακής Κοινότητας (ΔΕΚ), σπάζοντας τη θηλιά στις Ενεργειακές Κοινότητες
που έβαλε πρόσφατα ο ΥΠΕΝ Κ. Χατζηδάκης (2)
■ Η προώθηση της
αυτοπαραγωγής και της εξοικονόμησης
ενέργειας για όλα τα
νοικοκυριά, ακόμα και στις
πολυκατοικίες, όπως εφαρμόζεται στην
Ευρώπη.
■ Τα έργα ήπιας κυκλοφορίας στο
κέντρο της πόλης με σημαντική συνεισφορά στην εκτόνωση των περιβαλλοντικών
πιέσεων και της ηχορύπανσης.
■ Τα έργα πρασίνου με στόχο την απορρόφηση του
διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και τη βελτίωση της θερμικής άνεσης στους χώρους
περιπάτου.
■ Η διαρκής πληροφόρηση και ενθάρρυνση των πολιτών
σχετικά με την προώθηση της εξοικονόμησης και της ορθολογικής χρήσης ενέργειας,
με στοχευμένα περιβαλλοντικά δρώμενα, όπως ανοικτές ημέρες ενέργειας, ημέρες
ποδηλάτου, κ.λ.π.
(1) https://tvxs.gr/news/ellada/apofasi-stathmos-sti-n-filadelfeia-gia-meiosi-ton-dimotikon-telon
(2) https://www.efsyn.gr/ellada/periballon/271939_thilia-stis-energeiakes-koinotites
** τ. Κοινοτάρχης
Βαγίων-τ. Γεν. Γραμ. ΚΕΔΚΕ -
Σάββατο, 28 Νοεμβρίου 2020
Ο «Μωυσής» δεν ακούει πριν από τους άλλους το μακρινό χλιμίντρισμα ( το μήνυμα του Πολυτεχνείου) των αλόγων της Ιστορίας ; *
από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου
Το Νοέμβρη του ’73 δεν υπήρχαν λαϊκές ελευθερίες , ατομικά , πολιτικά και συλλογικά, δικαιώματα . Η εξουσία στηρίζονταν στην ανεξέλεγκτη βία των οργάνων της δικτατορίας και στο φόβο .
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 δεν ήταν « κεραυνός εν αιθρία», αλλά το σε κατάλληλο χρόνο φυσικό επακόλουθο της υπάρχουσας αφόρητης κατάστασης
Στο Πολυτεχνείο τότε κορυφώθηκε η επταετής αντιδικτατορική πάλη στην οποία παρά τις ιδεολογικοπολιτικές των διαφορές ενώθηκαν κόμματα και οργανώσεις απέναντι στον κοινό στόχο.Ύστερα από αυτή την εξέγερση , αναδείχτηκε συσπειρωμένος και χαλυβδωμένος ο ελληνικός λαός που απαιτούσε την ανάκτηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ,την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την εθνική του ανεξαρτησία.
Όταν αγαθά όπως η ελευθερία και η δημοκρατία απειλούνται , εκμαυλίζονται, καταλύονται , πάντα εκδηλώνεται η αδάμαστη δύναμη της ενότητας ως φυσικό φαινόμενο για να τα προασπίσει, να τα διεκδικήσει και να τα κατοχυρώσει .
Το Πολυτεχνείο μετα από 47 χρόνια έμελλε να γίνει και πάλι συνδετικός κρίκος, όχι απέναντι σε κάποια χούντα ή παραλλαγή της, αλλά σε κάποια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση
Έγινε συνδετικός κρίκος γιατί η σημερινή κυβέρνηση επιμένοντας να προωθήσει την πολιτική της , κατέφυγε στην βία ,στην καταστολή, στον αυταρχισμό, στην περιστολή των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών
Εν μέσω πανδημίας:
1ον πέρασε απαγορευτικό νόμο των συγκεντρώσεων και προώθησε την κατάργηση του οκταώρου και το ξήλωμα συνδικαλιστικών ελευθεριών.
2ον Αξιοποίησε την πανδημία επιδοτώντας την ανεργία.
3ον προώθησε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας καταργώντας κάθε εργασιακό δικαίωμα , απομεινάρι της μνημονιακής εποχής των μνημονίων.
4ον Ψήφισε τον πτωχευτικό κώδικα παρά την κάθετη αντίδραση επιστημονικών, συνδικαλιστικών ,επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων , πλην των τραπεζών.
5ον Επιστέγασμα αυτής της πολιτικής ήταν η απόφαση του αρχηγού της αστυνομίας ( προφανώς εν γνώσει του πρωθυπουργού) απαγόρευσης συγκεντρώσεων για το Πολυτεχνείο, κονιορτοποιώντας κυριολεκτικά το Σύνταγμα.
και 5ον έστειλε άλλη μια φορά το μήνυμα ότι επιζητεί την μετωπική και βίαιη σύγκρουση με οποιαδήποτε ουσιαστική κοινωνική και πολιτική αντίσταση που εγείρεται απέναντι στο κυβερνητικό της έργο που έχει έντονα ταξικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Μια παροιμία λέει : «…λαγός τη φτέρη κούναγε κακό του κεφαλιού του….»
Τέτοιας δριμείας έντασης κατασταλτικές αποφάσεις παίρνουν μόνο όσοι πολιτικοί θεωρούν ότι είναι απόλυτοι κυρίαρχοι στο πολιτικό σύστημα.
Αντιλαμβανόμενη την καθ’ οδόν κοινωνική αντίδραση, «φλερτάρει» με πολιτικές αυταρχισμού , μειωμένης κοινωνικής λογοδοσίας και εργαλεία κοινωνικού ελέγχου.
Η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι για όλους μείζον κρίσιμο πρόβλημα ,αλλά αν χρησιμοποιείται σαν «συγχωροχάρτι» για αστοχίες, καθυστερήσεις και λανθασμένες επιλογές, βλάπτει ιδιαίτερα
Δυστυχώς, οι χειρισμοί της κυβέρνησης είναι κατώτερες των αναγκών της υγείας, της παιδείας, της κοινωνίας και της οικονομίας. Έχουν κυρίως «ιδεοληπτική» αφετηρία , σε συνδυασμό με τον εφησυχασμό και τη διαχειριστική ανικανότητά της.
Να μην παρασύρονται λοιπόν οι νεότεροι από την φιλελεύθερη αστική ευγένεια του πρωθυπουργού και να μαθαίνουν, ότι είναι ιδιαίτερα προσφιλής στη δεξιά νοοτροπία η προσφυγή στην καταστολή.
Αν πριν την υπουργική απαγόρευση η κυβέρνηση είχε συνομιλήσει με την αντιπολίτευση, με μικρές εκατέρωθεν υποχωρήσεις θα συμφωνούσαν και θα έδειχνε η κυβέρνηση ότι έχει αποκοπεί από το αμαρτωλό παρελθόν της.
Ως απόρροια της κυβερνητικής ακαμψίας, προέκυψε η από κοινού αντίδραση των αριστερών και προοδευτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης και κοινωνικών οργανώσεων
Θετικό μήνυμα και ελπιδοφόρα παρακαταθήκη για το μέλλον ήταν ότι μπροστά στον κοινό στόχο το Πολυτεχνείο ένωσε ξανά για να αποτραπούν τα όσα διακυβεύονται.
Η πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής, δέχτηκε ισχυρότατο ράπισμα δημοκρατίας, ελευθερίας και υπευθυνότητας από τα αριστερά και προοδευτικά κόμματα και οργανώσεις, από το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα.
Σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις με υποδειγματική τήρηση των υγειονομικών μέτρων ,κανείς δεν πήρε σοβαρά τον κίνδυνο από τον κορονοϊό
Κανείς δεν πίστεψε ότι η κυβέρνηση νοιαζόταν περισσότερο για την υγεία των διαδηλωτών από ό,τι τα κόμματα , οι οργανώσεις των και οι ίδιοι οι διαδηλωτές.
Έτσι η προσπάθεια της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την πανδημία για τρομοκρατία των πολιτών απέτυχε.
Τα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το’73 ως ιστορικού γεγονότος και ως αστείρευτης πηγής φρονηματισμού τιμήθηκαν δεόντως.
Τελικά έμεινε η εικόνα των διαδηλωτών που άσκησαν το δημοκρατικό τους δικαίωμα σεβόμενοι τους υγειονομικούς κανόνες που τους παραβίαζαν οι δυνάμεις καταστολής.
Έμεινε η εικόνα πρωθυπουργού που υποκλίθηκε στην εξέγερση ,αλλά πριν είχε διαταχθεί η αστυνομική κατάληψη του Πολυτεχνείου για πρώτη φορά στην ιστορία της επετείου
Έμεινε η εικόνα βίας κατά των διαδηλωτών, η παρεμπόδιση πολιτών να αφήσουν ένα λουλούδι, οι συλλήψεις , οι προσαγωγές , τα πρόστιμα και ο προπηλακισμός ακόμη και βουλευτών.
Έμεινε η εντύπωση ότι η κυβέρνηση στοχεύει στην περιστολή των λαϊκών ελευθεριών με πρόσχημα την υγεία.
* Η επικεφαλίδα είναι παράφραση αποφθέγματος του Γερμανού καγκελάριου Όττο Φον Μπίσμαρκ
«…Οι μεγάλοι πολιτικοί ακούν πριν από τους άλλους το μακρινό χλιμίντρισμα των αλόγων της ιστορίας….» Προσφέρεται για αναστοχασμό του πρωθυπουργού